Hayat, hayal, gerçek

Yine "Sana unutursun demiştim " diyen sesini duydu rüyasında yarı uykulu.
Her saat başını asal sayılar geçerken kurulu alarmlarının birinde gözlerini açtı. Telefonuna baktı alışkanlıktan, arayan yoktu , gruplardan birkaç yazışma vardı sadece. O da karikatürler, hikayeler, özlü sözlerin defalarca olan paylaşımları. Gönül koymasınlar diye yazışma gruplarından çıkamasa da, Allahtan sessize al seçeneği var diyerek kendi kendine gülümsedi. Önemli bir şey yazılsa illa ki biri arar, sorar, haber verirdi.
Kalkıp kahvesini aldı, kendine gelmek için. Sabahları geç kendine gelenler bilirler , karşınızda cıvıl cıvıl bir " günaydın " bile sizi deli etmeye yeterli olur.
Rüyasında duyduğu yarı canlı ve yarı dalgacı sesi anımsayıp gözlerini kapatıp açtı tekrar.
Rüya mı kabus muydu ? İyi ve normal şeyler görürsen rüya, korkunç ve üzücü şeyler görürsen kabustu değil mi ?
O zaman bu bir rüyaydı.
Tekrarlayan rüyalar neydi peki ? Çözemediğimiz sorunların yansıması mıydı? Ancak çözerek mi kurtulurduk bu döngüden?

Sorularını bir kenara bırakıp, gözlüklerini taktı ve kafasının içinde iki zürafa ve bir filin ip atladığı sabahlarda hep yaptığı gibi geçmiş yıldan bir mail açtı.
Mailin başlığı ona aitti ve okuyunca karşısındaki gülümsemeli kuralına göre yazılmıştı.
Başlıkta yazan aynen şöyleydi :
" Hayat kaplumbağalar için zor. "
Devamında kaplumbağaların da başlarına binbir felaket geldiğini, hatta bazen yaramaz çocukların onları ters çevirdiklerini, evlerini sırtlarında taşıdıkları için kimbilir ne kadar yorulduklarını anlatıyordu ve soruyordu sabah sabah mailde, "Şimdi kendini o kaplumbağanın yerine koy. Sen usulca yolunda ilerlerken seni bir yaramaz çocuk gelip tersine çevirip gitse, sen de hiç hareket edemez hale gelmişsen ne hissedersin?
İşte ben o kaplumbağayım, sen de o yaramaz çocuk."

Duyduğu sesin, bu maili yarım sayfa bir cevapla bazen güldürüp, bazen kendini dünyanın merkezi hissettiren, bazen de kelimelerle bu kadar güzel oynanmaz ki dedirten çocuğa ait olduğunu hatırladı.




Yasemin

Vitrin Hayatı paylaş / Ekim 2017/Almanya